Gülün Dikeni Kış Şiiri - Turan Demir 3

Yıl dört mevsim.
Ay olur,yıl döner.
Elbet güneş yine doğar.

Daģlar;
Sarı çiçek,
Kırmızı gelincikler,
Papatyalar donanmış.
Çiçekte bal,polen.
Kara kovanda petek..

Gömlek yeşil,dal yeşil.
Dağlar yemyeşil,
Engin sular ...
Deniz mavi,gök mavi.
Ova gökkuşağı,renkli.

Bir martı sesi uzaklarda..
Ufuklar boşlukta,limitsiz.
Yollar uzak,hasret yüklü.
Havada barut isi.
Demir tavında bulutlar.
Aşk kokuları tılsımlı.
Hüzün çökmüş gözyaşlarına.

Yılkı atlar dörtnala,taylarıyla.
Kırçıl,kırmızı,alaca…..
Kişneme sesleri geliyor yamaçlarda.
Yeleleri savrulur,sağa sola.
Terleri süzülür buram buram,sırtlarında.
Fırıl fırıl solur burunlarında.
Susuz bir yaz koynunda.
Dört nala kaldırırlar,toprak.

Yaz daraldı,
Güz açtı kanatlarını.
Gazel oldu,savurdu yapraklarını.
Geldi yolun sonu.
Kış bekler soyunmayı,
Hüzün çöker dağlarına.
Bembeyaz giyer,kaftanları.
Bahar çiçekleri serpilir gibi..

Rüzgar uğulduyor,geceleri.
Süngü takmış boynuna.
Sessizlik paramparça.
Geceler vurgun,
geceler asi.
Geceler yalnız ve küskün.
Gündüze hasret gibi.

Gülün dikeni kış.
Gülüşler kısrak.
Avuçlar düğüm düğüm,
nasırlaşmış eller.
Solmasın gülüşler.

Tabur gibi ormanlar.
Alev alev...
Ladinler,meşeler,kayınlar...
Gam düşer,cigerlere.
Amansız yangınlar titretir.
Kül olur,börtü böcek.

kekik kokar dağlarda.
gül savrulur,
sevgililer koklaşır.
bereketli topraklarda..

Toprak hayat,
Toprak diriliş,uyanış.
Toprak türeyiş,
Toprak ölümsüzlük.
Toprak umut.
Toprak susuz,
Toprak çatlak.
Toprak kurak,
Toprak evhamlı..
Toprak yangın.
Toprak sonsuzluk.

11.12.2021
TURAN DEMİR(TURANİ)