Gülün Çocuklar Şiiri - Ahmet Keleş

Hava sıcak, bunaldım bir ara,
Gittim Kuşçu Bayram’ın parkına.
Çimde tavşanlar hoplar,
Havuzda ördekler yüzer.
Toplanmış yavrucaklar başına.
İçlerinde yaramazlarda yok değil ha.
Fırat ağabeyiniz söylenir:
“Sizi Allah ıslah etsin.”
Dünyanın en tatlı şeyi çocuklar.
Küçük büyük hepsi boy boy.
Renkleri çeşit çeşit.
Neşeleri ise şen şakrak.
Kokuları sanki cennet kokusu.
Cıvıl cıvıl parkta oynaşıyorlar.
Çocuklar neşeli,
Babaların yüzleri asık,analar durgun.
Sanki insanım vurgun yemiş vurgun.
Umutlar azalmış,
Herkes gece gibi kararmış.
Gülün çocuklar siz bari gülün.
Çocukluğunuzu yaşayın.
Çok gülün.
Şimdilik.
Gelecek yıllar içinde gülün.
Peşin peşin.
İleride unutursunuz gülmeyi.
Bak biz gülemiyoruz.
Beklide sizden utandığımızdan.
Yüce Türk Milletinin çocukları olarak,
Size ne iyi bir doğa,
Nede iyi bir ülke bırakabildik.
Gülün kara talihinizi gülün çocuklar.
Bak bende gülüyorum,
Ağlanacak halimize.