Ne gerek vardı ölmeye;
Ne güzel inişip, binişip gidiyorduk
Arada bir paça da içiyorduk
Şimdi üstümüzde biten çiçekler
Gülüyor nefsimize, gülün bakalım
Sizde solacaksınız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta