Gülün Bahçesinde Şiiri - Ozan Efe

gülün bahçesinde gülce gülüşür
dalından bülbülü düşüp kalınca
yastık külçesinde başın bölüşür
lalenden sümbülü coşup salınca

açmaz mı sanırsın acı poyrazda
lal gülsüz bülbülü sancı ahrazda
yüreğinden gür ses incir arazda
halinden püskülü koşup çalınca

nereden eserken şaştı yelinden
derdine küserken taştı selinden
odunlar keserken düştü elinden
yalından baskülü deşip dalınca

dalında rengarenk çiçeğin açar
balında ah ahenk böceğin uçar
salında renge denk köçeğin içer
kırmızından gülü şaşıp falınca

ozan efem evim dağ eteğinden
bahçesine yeşil bağ kütüğünden
bal kaymak isteye çağ iteğinden
morlaşıp dökülü taşıp halınca

190212denizli