Özenle büyütüp toprağa diktim,
Gönül bahçesine sevgimi ektim.
Yeni yetişen körpe bir çiçektim,
Dalımı kırdı sevdiklerim benim.
Balta ile vurdular yıkılmadım,
Boş yere sırık gibi dikilmedim.
Dimdik bir ağaç idim bükülmedim,
Belimi kırdı sevdiklerim benim.
Dibinde çıkan otları pakladım,
Düşman olan dikenleri hakladım.
Fidanları sevgiyle kucakladım,
Elimi kırdı sevdiklerim benim.
Yıllarca dağlarda uzanıp yattım,
Dünyanın yükünü üstümden attım.
Dalımı kaldırıp göğe uzattım,
Kolumu kırdı sevdiklerim benim.
Yusufun yürüyüp yanına vardım,
Kırılan dalları özümle sardım.
Sabır çekerek tomurcuk çıukardım,
Gülümü kırdı sevdiklerim benim.
Kayıt Tarihi : 5.7.2010 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!