Gülümü ektim gönlüme.
Bir nisan sabahı tomurcuklandı.
Kan kırmızı bir gonca,
Zümrüt yeşili yaprakları vardı.
Gülümü ektim gönlüme.
Gölümde sen vardın, mevsim bahardı.
Sen güldün, gülüm güneş sanıp açtı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta