Gülümü ektim gönlüme.
Bir nisan sabahı tomurcuklandı.
Kan kırmızı bir gonca,
Zümrüt yeşili yaprakları vardı.
Gülümü ektim gönlüme.
Gölümde sen vardın, mevsim bahardı.
Sen güldün, gülüm güneş sanıp açtı.
Kelebekler güneşe kanıp, etrafında oynaştı.
Gülümü ektim gönlüme.
Sen gittin, güneş battı.
Gülüm bir bahar akşamı, ayazla kucaklaştı.
Kayıt Tarihi : 8.2.2005 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!