Gülümsüyorum Şiiri - Cahit Aybar

Acıyı sevgiye bağışladım.
Kin ve nefreti de bağışlamaya adadım.
Ölçtüm, biçtim ve tarttım,
Kılı kırk yardım,
İnce eleyip sık dokudum,
Baktım ki değmezmiş dünyalık şeyler için,
Kalp kırmaya,gönül yıkmaya.

Kaşlarını çatıp bakana, gülümseyerek bakmıştım.
İkinci karşılaşmada o da gülümsemişti.

Kötülüğe karşı yapılan iyiliğe hayranım.
Neme lazım dert çekmeye, sıkıntı yapmaya,
Acının, kederin bile zevki var,
Yüzlerine gülümsendiğinde.
Yoklukla küçülmeyen,
Varlıkla büyüklenmeyen yüzler var.
Zorluklara gülümsemenin zevki başkadır,
Dayanılmazlara dayanır insan,
Zoru başarmanın zevki başkadır

Cahit Aybar-2004