Gülümsüyorum Şiiri - Mert Sırakaya

sana rağmen sana istinaden
kayıp hecelerin sarhoş dünyalarında
amansızca
gülümsüyorum
dünyalar üstüme gelse de

içim ağlıyor belki
denizlere taşıyorum
kıyılara vuruyorum

içim bataklık
dışım yeşillik
ne insanlar ki
varlığı rezillik

sana rağmen gülüyorum
sana istinaden düşler kuruyorum
hep seni
birtek seni
anımsıyorum

uykular kuruyorum zindanlarıma
rüyalarıma seni çağırıyorum
ruhumdan
kalbimden
zihnimden
senleşmeyi atamıyorum

yoklaşsam
yozlaşsam
yine de
senle olsam
dünyalar kursam
kıyametler kopsa içlerinde
yine de
sensiz olmasam

bu yalnızlık vakitleri
geçmiş zamanlar
uykudan uyandırıyor
sensizliği hatırlatıyor

varoluyorum nihayet
gülüşlerim içimi yeşil
yapıyor
sözlerin damlıyor şakaklarımdan
son sözlerimi yazıyorsun
içime sığamıyorum
yoklaşıyorum

sonbaharı nisandan karşılıyorum
eylül'lere umutla varabilmek isteğiyle
ilkbaharı bekliyor gündüzler
geceler telaşlı, mevsim geçişlerinden

serbest nazımda şiirler ve devrimler
alelade yaşanan eksiltili mevsimler
kargaşaların ihtiyatlarına saklanmış
önermeler ki aydınlatacak karanlığı...