Gülümsüyorsun Şiiri - İsrafil Yıldızkan

Say ki deniz kıyısındasın.
Akşamı seyre dalmışsın.
Dalıp gidiyorsun kızıllıklara.
Bir de bakıyorsun,
Güneş, saklandıkça dağlar ardına.
Bir yıldız parlıyor, uzaklardan.
İşte; O, benim,
O, benim sevgim,
O, benim hasretim.
Ve birden gökyüzünden kopuveriyor,
Gördüğün o yıldız.
Karanlık sularda parıldayarak
Sana gelip tenini aydınlatıyor.
Yanağında tatlı bir öpücük,
Yüreğine ısı doluyor,
Öylece uyuyorsun.
Düşlerin aydınlanıyor.
Sırtlarında çiçek taşıyor balıklar.
Her bir yanını çiçekler sarıyor.
Yüreğindeki ısı, geceyi aydınlatıyor.
Isıdan bir kısmını,
Avuçlarınla serpiştiriyorsun gökyüzüne,
İşte: o an, o an…
Hüznü unutup,
Gülümsüyorsun...