Küçücük kalbiyle
Koca dünyaya meydan okur gibi
Bakıyordu mağrur gözlerle etrafa
Gardı düşmüş bir boksör gibi
Boyun bükmektense hayata
Can veren karınca olmalıydı
Ama eğilmeden,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta