Küçücük kalbiyle
Koca dünyaya meydan okur gibi
Bakıyordu mağrur gözlerle etrafa
Gardı düşmüş bir boksör gibi
Boyun bükmektense hayata
Can veren karınca olmalıydı
Ama eğilmeden,
Başı dimdik..................
Gülücükleri vardı yüzünde
Ödünç alınmışcasına başkalarından
Başını sağa sola salladı
Ormana düşmüş bir ateş gibi
Yakıyordu TERKEDİLMİŞLİK
Her yerini kalbinin
Ve sadece gülümsüyordu....! ! ! !
Kayıt Tarihi : 7.10.2008 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!