Geceyi dinliyorum içimin kor alevlerinde,
Duyduğum tek ses,bağrımın dinmez çığlığı.
İliklerime işleyen bir yangın var siğnemde,
Yokluğun bile hayatımın vaz geçilmez anlamı.
Yine daldım gecenin kaybedici karanlığına,
Tanrıdan tek dileğimdin sen,
Yorgun yüreğimin baştacı.
Gözlerimin feri kayboldu artık,
Bakışlarım donuk.
Nerdesin sevgili,bu hayat sensiz çok soğuk.
Gözlerim taşımaz oldu biriken gözyaşlarımı,
Dokunsalar çağlayacağım denizlere oluk oluk.
Çok biriktin bende çok...
Azaltamadım gidişlerini.
Yalnız yüreğim adımı silen aşklarına buruk.
Yazgım buymuş,
Alnıma ismin kader diye yazılmış.
Yüreğine ev sahibi olamamışım,
Misafirdim sadece garip bir konuk.
Ardından ağlamak yakışmaz dediler gidenin,
Baş koyduğum bu yolda, sevdam başına buyruk.
31 mart 2009
Ömer TomrukKayıt Tarihi : 30.1.2010 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!