Gülümseyişin Şiiri - Tercan Gencebay

Gülümseyişin bana bir sırr-ı mukaddes
Ben görürüm perde arkasını yalnız ben
Vakıf olamaz bu sırra öyle herkes
Benim bu sevdada bilinmeyeni bilen

Gülümseyişin bir alev yüreğimi yakan
Senin gözlerinden bana gelen bir ceylan
Bıraktı koca bir yürek dolusu hüsran
Duyguların ''anlamsız'' dediğin en vahim an

Gülümseyişin içimde büyüyen şehir
Devlet sen hüküm sende ben yalnızca teba
Yüreğimi beslediğim bir sonsuz nehir
Akar durmadan akar bir ak çayda heba

Gülümseyişin ömrümün hazin bestesi
Her çalışta gönlümü kaplayan düşünce
Budur senden bana kalan hüzün hissesi
Yüreğim bu yolda bir kalkıp bir düşünce

Gülümseyişin yalnız bende bulur anlam
Gözlerinin içi yalnız bana gülümser
Hayalimde, sana pervane olan bu yaşam
Bir rüzgar bir durur bir eser bir buz keser

Gülümseyişin içtiğim çayda sıcaklık
Gülümseyişin en saf sevdadaki saflık
Gülümseyişin sende gördüğüm paklık
Gülümseyişin bir ak çaydaki aklık