Gülümseyiş Şiiri - Arşer Demir

GÜLÜMSEYİŞ

Uzun bir yolculuk yaptım çok uzun, içinde emek dolu ve emek verilen bir yolculuk.
Zaman zaman gökyüzünün bir ucundan diğer ucuna ihtiras yüklü benliğim ve duygularımla koştum. Gecelerim koyu kahverengi gibiydi.
Bir gece içimdeki savaş ve barışı ayıran duvarı aştım. Gözyaşlarıyla doldurulmuş olan kuyuya bir göz atmaktan kendimi alamadım duygularım ve benliğimle baktım. Ve orada duygularıma özlem dolu gözleri tekrar görmekten mutlu oldum. Bir gerçek bu geçmiş şafak bir bomba gibi patladığında içimde. Acılı bir kadın bana tekrar gülümsedi tekrar duygularım sel oldu duyguları karşısında. Ve ben, yabancı değildim, bu gülümseyişin derinliğinde 'ki mutluluğa.Tekrar yoğunlaştım. Acıyı , şefkati ve gücü keşfettim.
Meleğim , sanki çarmıha gerilmiş gibiydin.
Her şeyden öte böylesi bir gülümseyiş için yaşamın bir ucundan diğer ucuna geçtim...

09:30 / 21 / Ekim / 2020
/ Arşer Payız)