soylu fikirler kovalıyorum şehrin uçurumlarında
ezilen insan korkularına rastlıyorum
vaveyla kopartan gök,günlerce ses ve ışık içinde
albümler tuttum yalansız güzelliklerden
limon ağacının utangaç gülümsemesi gibi
can sıkıcı doğan güneşe karşı şehir de solgundu
ağlamış gözleriyle insanlar haber kuşaklarında
nedensiz ve niçin kavgaların havasını teneffüs ediyoruz
durmadan ertelediğim gözyaşımı bırakıyorum
akşam güneşine.
rüzgar kaplı denizin buruşuk mavi örtüsü
kalbimin hüzünleri gibi
anlamlı şehirse kulelerin istilasında
resimlere bakıyorum gecikmiş sevinçler
ateşli sabırlardan geçtiğim günler vardı
dualara sığındığım geceler oldu
eylül renginde acemi çiçekler tanıdım
nisan yağmurları ile kahve kokusunu hatırladım
ay ışığı, uykularımı öpüyor
itiraz ediyorum çiçeği açmayan saksılara
zincire vurulmuş,bakmağa korktuğum ayna …
Kayıt Tarihi : 16.4.2014 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar
Ben paylaşılan şiirin ne mesaj verdiğini okuduktan sonra beyenirsem şairin profil sayfasına gidip yaşına ve kimliğine bakar sonrada ona göre yorum yazarım. Elazığı görünce başka bir şeye bakma lüzumu görmeden geldim bu yazıyı yazıyorum. Şiiriniz ustaca yazılmış ve çok güzel sizi yürekten tebrik ediyorum. Selam ve muhabbetlerimi arz ediyorum.
TÜM YORUMLAR (4)