Bir kadın; yaratılmış,dalları sarkan ağaca denk,
Her dalda bir çocuk; düşmüş rüzgâr kanatmış,
Terken değil,Hürrem değil,Havva hele hiç değil;
Damıttığı her yürek, ateşten ırmaklar susatmış
Duysa cümle âlem; varlığı niçin? Şaşar!
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,