Birtanemi özledim yine, göremeyince uykumda,
Oysa o prensesimdi geceler boyunca.
Benim beyaz atım yok ona dolu dizgin gitmeye,
O yüzden sevgimi serdim yoluna, kalbimi de koydum ucuna.
Bir taç yapmak isterdim ona,
Ondan sonra gelen güzel çiçeklerden.
Sevgiyle bağlamak saçlarına,
Umutla bakmak gözlerine.
Yağmurlarda kenetlemek isterdim ellerimi,
Ve sarılmak korumak için onu bütün kötülüklerden.
Mutlu etmek yanındayken birkaç sözle,
Ardından susmak konuşmak için gözlerle.
Şimdilik sadece günaydın kartaneme,
Zamanla belki gerçekler dokunur dileklerime,
Gülümseyen papatyaları getirdim birtaneme,
Onlara bakarken hep beni düşünsün diye. (DB-)
11/06/2000
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 17.7.2005 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/17/gulumseyen-papatyalar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!