Sürükleniyor...
Herşey sürükleniyor...
Silinip gidiyor umutlar bir yağmurda,
Kalelerimiz yıkılmış.
Hepimiz aslında,
Renksiz resimlerden ibaretiz,
Karbonla karalanmış...
Birbirinin fotokopisi hayallerimiz,
Arzularımız kararıyor,
Gökkuşağımız siyah beyaz...
Camlarla duvarlar arasında,
Uçuşan siyah sinekleriz,
Gözlerimiz parlıyor.
Kağıttaki çizgiler gülümsüyor,
Gülümsüyor hepimize örümcek,
Melon şapkası ve siyah bastonuyla,
Dans edip selam veriyor.
Kaçmamız gerek!
Ama büyülendik hepimiz.
Artık gösteri bitti,
Ama kimse görmüyor.
Kayıt Tarihi : 18.9.2005 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!