Şafak vakti başladı çaresizliğim nasılsa
Buğulanmıştı yarım gören gözlerim
Kalbimde bir karartı vardı
Anlatmak istedim anlatamadım
Yolculuğa çıkıyordun sen
Elinden tutup kal diyemedim
Haykırdım bu dünyaya
Yalnızlık yuttu duyuramadım
Ağlamak istedim bağıra bağıra
Göz yaşlarım ihanet etti
Benim yaptığım tek şey
Arkandan bakıp gülümseyememekti
Bir zaman gelir
Tutamam kendimi
O zaman yağmur olurum
Üstüne yağarım göz yaşlarım misali.
Kayıt Tarihi : 29.3.2004 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!