Bir demet gül uzattım hayata
Tek tek dağıttım basamaklarına.
Elimde kalan son gülü
Sana verdim düşünmeden.
O gülün adı sevdaydı
Diğerlerinden daha canlıydı.
Goncayken besleyip büyüttüm
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta