Derdin çokluğunda gülüp oynanmaz
Sonra deli diye tefe koyarlar.
Üstelik derdine kimse inanmaz
Eziyetler edip sana kıyarlar.
Bal içinde doğan, arı yavrusu
Hep bal yemek sanır işin doğrusu!
Kovana yanaşan iti, uğrusu
Dağıtır kovanı balı soyarlar.
Tok, açın halinden anlıyor sanma
Öyle sanmış isen, sakın aldanma
Çaresizlik yakar düşüp de yanma
Ateşe düşenler acı duyarlar.
Dersen durum neden böyle niçindir?
Sabır çaba, zoru aşmak içindir
Teslim olup durmak esas suçundur
Elbet köleliği sana dayarlar.
Acıma duygusu kaybetse yürek
Durmuş oğlu buna acımak gerek
Bir çare oluşmaz derde gülerek
Gülümsersen seni deli sayarlar.
Kayıt Tarihi : 26.10.2020 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!