Güldüm, çünkü ağlamak fazla dramatikti,
Hayat zaten bir tiyatro, rolüm trajikomikti.
Düştüm, kalktım, düştüm derken,
Yerle dostluk kurdum, ama o bile soğuktu.
Bir gün dedim ki: "Şans yüzüme gülecek!"
O da kahkahayı bastı, ciddiye almadı.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta