Seni tanımak;
Binlerce son içinden bir başlangıç belki
Boğuşmak acının kıvrak hazımsızlığında
Bu “ilk” dedirten, yenilgisi kesin sonda
Yenmek yenik olmak aşka
Belki
Merak
Ha oldu olacak,
Tutsan tutulacak yalanlarında
Dipdiri gerçek durana, kendine
Koşulsuz konuşmak
Gizemsiz olmak
Cesaretle can bulmak belki
Bir başına
Çekincelerin boş gelirken nicesine
Cürretin dağlardan yüksek durur
Anlaşılamadın ya bir türlü
Seçimlerinde öptün yalnızlığı
Şarhoş gecelerinin ay ışığında
Bir tarafın dualarla büyüdü
Kalanında hep eksiktin
Belki
Sorun neydi?
Bu temposuz yürüyüş
Ritmi bozuk belirsizlik
Nereye gidiyorsun sessizlik?
Boş vermişlik asla
Sevgisizlik hiç
Özellik hep
Güzellik boş
Değer ederinde yerin
Körler diyarında
Belirsizlik
Bilinmezlik kaderin
Belki...
Üzgünüz biz
Elbisemiz hüzün
İnadına
İmanına bir gün
Gülümseriz
Belki...
18.02.07
Yasemin SezerKayıt Tarihi : 18.2.2007 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemine sağlık.
saygı ve sevgilerimle.
kutlarım
Evreni dinlemek yalnızlaştırır mı esasında insanı?
Evren ses vermez mi içimizdeki seslere?
Evrenin dinlenmediği bir çağda yaşıyor olmaları yüzünden mi evreni dinleyenler yalnızlaşırlar?
İçimizdeki boşluğu dolduracak olan nedir?
Elbisemiz hüzün
İnadına
İmanına bir gün
Gülümseriz belki...
ah be can............. ahhh!
yine ne cok siir bu.. yine sen icini yazmisin...
sevgimle.............
Elbisemiz hüzün
İnadına
İmanına bir gün
Gülümseriz belki...
kesinlikle....
ne belkisi....
selam ve saygılarımla mükemmel dizeleri kutluyorum...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (5)