1/:
Her sabah erkenden çıkardı,
Geçtiğim yolların kıyıcığına.
Minik bir gülücük taşırdı,
Pembe ve küçük ağzının kenarında.
Gök yüzü gibi maviydi gözleri.
Adı Gülümser'di.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta