Gülümser güne bakan yüzün

Uyku tutmadıydı dün gece
çıkıp sokağa saatlerce
yolları adımladım

yazık vefasız çıktın
ayrılık acısı yetmezmiş gibi
bir de sen sırtımdan bıçakladın

dün gece saatlerce adım adım
gece gece yolları adımladım
yürüdüm kilometrelerce
hayallerimin ötesi köylere uğradım

bütün gece bir çıktım
bir indim merdivenlerden
gözüm yine de ardımda kaldı

aşk özürlüydü defosu vardı
hem de cefası

yürüdüm yürüdüm uzaklaştım
bir yığın enkaz bıraktım ardımda
sevdanın cefası da güzeldi tasası da
yasağı imkansızı yasası vardı

gözüm döndü kara sevdandan
gittim geldim döndüm
çıktım indim merdivenlerden
seni tanımadan önceydi

aşk halkedilmeden önceydi ruhlar aleminde
gülümserdi güne bakan yüzün

ya şimdi bir yanın bana dönükse
çalı gülüm öbür yanın ne yana bakar
gonca gülüm çiçeğim hayallerimin
sancılı gerçeği

Yüksel Nimet Apel
5/Mayıs/2016/Perşembe/Bodrum