Gülümser Şiiri - İbrahim Ormancı

Kapıları kapama ne olur Gülümser,
Erguvanlar girebilsin içeriye;
Belki de yolunu şaşırmış bir serçe ha...
Çiçekler yitiyor kentlerden Gülümser,
Eskiden çocuklar teneke bağlarken kedilere,
Bugün üzerlerinden tırlar geçiyor...
Ne tezat;
Uygarlık, bilim, teknoloji arttıkça Gülümser,
İnsanlık yerlerde sürünüyor....

*

Biz kutuplarda değil belki Gülümser,
Kutuplaşan dünyada üşüyoruz...
Solingenlerin, Madımakların olacağını bilseydi,
İnsanoğlu ateşi bulur muydu hiç?
Vicdan olmadan Gülümser;
İnsanlar nasıl yaşabiliyor?
Ne tezat;
Her sayrılığa deva bulan tıp Gülümser,
Yürek bungunluğuna çare bulamıyor! ....