Gülümsemesi Şiiri - Eyüp Doğru

Sesi,
bir zamanlar rüzgârın içinden geçerken kulağıma değen bir fısıltıydı.
Şimdi yıldızlar kadar uzak,
dokunuşuysa,
yalnızca uykularımda ürperen bir hatıra.

Ama bir tebessüm vardı,
bir zamanlar bana dönen,
bütün uzaklıkları susturan.
O an, zaman eğilir,
mekân unuturdu kendini.
Biz, aynı anda aynı yerdeydik
bir gülümsemenin içinde.

Gülümsemesi,
mesafeyi değil,
beni bekleyen seni anlatırdı.
Ve ben hep o tebessümde kalmak isterdim,
hiç varılmayan bir kavuşmanın kıyısında.