Gülümsemenle Var Olmuş Gibiyim

Bugünüm zaten meçhul,yarınım senden kayıp.
Işık tut göreyim,yüreğimi senden sayıp.
Gözlerin gözlerime tek tanık.
Sevda umut doludur,
Sana dün,sana gün,sana yarındık.

Gülümsemek bile hüsrana maruz gönlümde,
Mutluluk gözyaşlarımda suç ve mahkum.
Dünya,bilirsin doğruya dürüste zaten dar.
Sevgiye giden yol cebinde belirir değil mi?
Paraya ve pula olduk mahkum.

En büyük taarruzum düne olan suskunluğumdu.
Her benle mağdur güne,dünden hasetleri uğurladım.
Maneviyatı hissettim ve sende buldum.
Gölgemi yok pahasına hapseden,
Şu yüce güneşle doğdum.

Kader ve gamla boğulur aciz kefenim.
Rüzgar misali suçsuz yaprak emsal alıngan bedenim.
Sözlerindi şu miskin halime nedenim.
Baksana gülümsemenle var olmuş gibiyim.

Merhametimizi tüketti şu yalan.
Yine de en güzel hatıram geçmişten kalan.
İnsan mı ? Bilmem,bir nefesle ki hayat bulan.
Ama eminim,nefistir dört bir yanımızı saran.

Günlerim aylak ve hevesim kursakta.
Haykırışlarımı,sadece ben duymaktayım.
Sense ellerimle,ölümü tütüne sarmaktasın.
Unutma ki yaşam toprakta son bulmakta.

Bakışlardır en vefalı bekleyiş.
Ya ben seni nefret misali içime dert etmişken.
Saymıyorum bile var oluşumu ateşe verişimi.
Seninse şu dünyaya layık keder dolu gidişin.

Yalnızlıkla yek senle tek biriyim.
Sonsuzluğa ışık tut da gideyim.
Aşk insanı kandırırmış ne bileyim
Tek bildiğim,
Gülümsemenle var olmuş gibiyim.