Gülümsemen Yetti. Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Bir gülümsemen yetti seni sevmeme
Güneş gibi sıcaklığı ellerinin teması
Sarılırken sana aşık oldum hüzünlü yüzüne
Fısıldarken kulağıma aşkını kendime çığlık oldum..

Bu şehire gelişin sevdirdi karanlık gecelerimi
Yalnızlığım biterken kendimle savaşım bitti
Güzelliğin alaşağı etti rüyalarımı gözlerinde
Zaman durdu seninle kelimeler yersiz kaldı..

Dudakların değdi yüzüme gökyüzüne bakar gibi
Kendimi aştım kimsesizliğimi unutmak için
Sıcak bir ekmek gibiydi koynuma girişin
Kelebeğin rüyasında gibi bir kozada senle ben..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
21/08/2019