Gülümsemelerin Şiiri - Muhammet Faruk Koca

Bakışlarının ardında gizli gülümsemelerin,
Ben şimdi seni düşünüyorum,
Masamda tabaklar neşesiz,
Yalnızlığı yaşıyoruz sensiz,
Her şey eksik her şey seni bekliyor,
Kapıdan girmeni hep neşe getirmeni,
Oysa şimdi odama bir buhran dolmuş,
Her yer karanlık bir geceyi yansıtıyor sensiz,
Gözyaşlarım ıslatıyor artık şehrimizi,
Hani o bakışmalarımız gökyüzüne bakıp işte yalnızlığımız deyişlerimiz,
Öpüşmelerimiz geliyor aklıma yağmurlu güne inat saatlerce dolaşmamız,
Şimdi yoksun her şey seni arıyor kaybedilmiş yıllar küskün,
Ev desen darma dağın sensiz toparlayamadım hayatı,
Öylece çekip gittin,
Senden nemi kaldı gülümsemelerin,
Neşen bakışlarım sende kalığı dündü ölüşüm sevdiğim,
Şimdi hep hüzün’ü yaşıyorum sonsuz,
Her şey senle son bulu sesiz sesiz,
Şimdi sen uzaklarda bilmem nerde,
Ben şehrinde üzün içinde bir yerde,
Dün gülümsememi unuttum masada,
Kapıda bakışlarımı,
Banyoda aldığın saati,
En son gittiğimiz yerde yüreğimi unuttum sevdiğim,
Artık sana dön diyemediğim,
Ben her şeyi gülümsemelerinde unuttum sevdiğim.
Bir bende kalan gülümsemeni unuttum.

25.05.07