iki yakası erguvanlı şehrimde, öyle bir yalnızlık
ki, benim bile değil...; herşey gibi!
mabedimin kapısında soyar beni;
yanında kıyafettir gülümsemek
klasik hayat akar zaman içinde
ağaçlar konuşur rüzgarla
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta