iki yakası erguvanlı şehrimde, öyle bir yalnızlık
ki, benim bile değil...; herşey gibi!
mabedimin kapısında soyar beni;
yanında kıyafettir gülümsemek
klasik hayat akar zaman içinde
ağaçlar konuşur rüzgarla
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla