Ne yakışırdı insanlığın suretine
Ne doğal bir davranıştı gülümseme
Kaybettik çoğu şeyi bir hiç uğruna
Selam vermez oldu dost dostuna
Bir ormanın ortasında çöle döndü yüreğimiz
Bakmaz oldu sevdiğimize gözlerimiz
Taş duvara döndü yüreğimiz
Sordun mu hiç kendine neden böyleyiz?
Sanmıyorum …
Kabul edemem ben bu halimizi
Görmezden gelemem bu körelişi
Duysun herkes bu haykırışı
Yoksa kaybolacak bir hiç uğruna insanlığın en temel taşı
Kayıt Tarihi : 6.9.2020 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (2)