Gözyaşıyla doğar insan ölümüne kadar akıtacağı
Ne kadar ağlasada tükenmez gözyaşı pınarı
Tanrı bunu bilerek sonsuzluğundan bir damla bırakmıştır bu pınara
Gülümseme ise uzaktır doğuştan
İnsan belkide acı çekmek için gönderilmiştir sonuna kadar
Aldığı nefesi geri vermek değilde çektiğine şahit olmaktır aslında acıların en büyüğü
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!