**Gülümseme Maskesi**
Dışarıya gülerken, içim kan ağlıyor.
Sakladıkları beni yiyip bitiriyor, günden güne.
Her gülüş, bir maske; içindeki acıyı saklayan.
Ve her kahkaha, ardında bir sessizlik, bir boşluk bırakıyor.
Beni tanımayan gözler, sadece yüzeydeki resmi görüyor.
Ama içimde bir fırtına var; beni tüketen, boğan.
Her gün biraz daha eriyorum, bu gizli acının altında.
Kendi kendimi tüketiyorum, karanlık bir sığınakta.
Sakladığım yüzler, acının derinliklerinde kaybolan.
Her gülüşün ardında bir yara; her kahkahanın içinde bir çığlık.
İçimde bir deniz, gözyaşlarıyla dolu.
Ama dışarıda sadece huzur, sadece gülümsemeler var.
Bu maskenin ardında, ben kaybolan bir ben.
Kendi içimde savaşan, kendi acısıyla boğulan.
Ve dışarıya gülerken, içim kan ağlıyor.
Sakladıkları beni yiyip bitiriyor, her geçen gün, her geçen an.
Kayıt Tarihi : 20.9.2024 03:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!