Yavaşlaya hızlana
Kimi zaman kapkara
Kimi zaman mavileştim
Bazen bulanık bazen berrak
Hayatın çağrısında nelere veda etmedimki
Şelale olup dağ dağ köpürdüm
Kum tanesi damlacıklara bölündüm
Kızıl güneşten çiğ olup düştüm
İnançlarımı koyarak orta yere
Bakakaldım kıvrana kıvrıla yitişlerine
Gizli saklı habersiz düşündüm düşüncelerimi
Gülümsemeye vererek kendimi
Güldüm suyun akışına ters yürüyenlere
Döndüm sürüklendiğim yerden gerisin geriye
Parmaklarım kadar bile kalmadı güvendiklerimden
Yıldım zamanın anahtarını boşa çevirmekten
Gülümsedim umutlarımı kesmişlere
Gülümsedim elle tutulur gözle görülür yalanlarına
Gülümsedim bir sürek avı gibi sahtenin peşinde koşanlara
Gülümsedim sevdayı kapı ağzında satanlara
Gülümsedim tanrının sessizliğini unutanlara
Gülümsedim alçakgönüllüğümle yükselen bulutlara
Yağmurunu yüklenipte bir gün düşmezmiş gibi toprağa
Oysa kimse ölümsüz değil
Ve vazgeçilmez..............
Kayıt Tarihi : 4.10.2003 05:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Barış Aluk.
'Yıldım zamanın anahtarını boşa çevirmekten'
ve
'Gülümsedim sevdayı kapı ağzında satanlara/
Gülümsedim tanrının sessizliğini unutanlara../
dizelerine vuruldum ben!...Ayrıca sana katılıyorum. Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Sonsuz sevgilerimle şairim:))))
Naime Erlaçin
.........
''Yıldım zamanın anahtarını boşa çevirmekten ''
........
''Gülümsedim tanrının sessizliğini unutanlara ''
........
''Oysa kimse ölümsüz değil
Ve vazgeçilmez..............''
Güzel ve doğru bir şiir Derin'den..
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (4)