Gülümsedik hayata Şiiri - Mehmet Salih Diri

rüzgarsız yaşanmaz biliyoruz gönlümüz fırtınlardan yanayken.
estiremesekte yelkenleri gözlerimiz ufukta
işte kara göründü demek ister gönlümüz..
her başlangıcın bir sonu olduğu gibi
ortada biryerde yanmak isteriz ne har olalım ne üşüyelim..
derdimiz karaya ayak basmak
varsın limanda bekleyenler beklesin
gözleri uzaklarda olsun yakından haberlerii olmadan...
yanı başımızdaki yangına üfledik
hep uzaktaki suyu hayal ettik
içimizde akan nehirlere barajlar kurduk
okumadık alfabeyi baştan sona
engüzel harfleri öylesine seçtik
yollarda kaldık otostop yaptık
cebimizde beş kuruş olmadan yedik, içitik,dolaştık
hedefimizi hiç şaşırmadık çünkü bilinçaltımıza 12 yi kazımıştılar..
ne durduk,ne durulduk,nede durdurulduk
beynimizin dikine giderken bile ayrıntıları kaçırmadık
kurcaladık tamir edemediğimiz cihazlarımız gibi
hayat tecrübe edinerek yaşanıyordu
hatalar zincirini çekmek değildi
halatlarımız koparken hayat dallarından böyle düşüverdik..
felekle güreş tuttuk şikesiz..ama bir realite olamadık.
kalite dedik gülümse dediler.gülümsedik
gülümsedik hayata kalitemizi düşürmemek için..ve hala gülümsüyoruz.