Acımasız bir cellatın önüne koyar gibi koyarsan sevdaya kelleni,yavaş çekimde ensene inen baltaya üzgün ve ağlamaklı gözlerle bakman üzmez kimseyi...ben denedim, defalarca yuvarlandı başım infaz kütüğünden kalabalığın arasına; sadece iyi insandı ama aptaldı yorumlarıyla yeni celladına teslim edilmek üzere cerrahın elinde, bedenime tekrar dikilmek üzere yola çıkışını izledim,bedeninden ayrılmış ama gözlerinden yaşlar akan bir kellenin suretini aynaya ihtiyacım olmadan görenlerdendim...
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
acıyorum celladıma,(celladın) kuru bakışlarında kurutulmuş kafaların karanlık bakışları arasında havaya kaldırdığı baltanın hissettiği o şeyki benim giyotindeki huzurumu sezemiyor, Ondaki bu körlük bendeki bu haz baltadaki bu iştiyak oldukça ve cerrahın maharetli elinden yeniden yapılanan kellenin biteviye sarılması celladın kütüğüne,güneşin doğuşuyla suya düşen baltasının kendi boynunda son görevini aynı hazla hissettiğine şahit olmak isterdim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta