Çünkü sen gülümserken dünya daha yaşanılası bir gezegen,
Güneş daha bir şefkatli,
İnsanlar daha bir anlayışlı ne garip…
Ve ben;
Daha önce hiç keşfedilmemiş bir yerin seyrinde,
Ya da kimsenin çıkmaya cesaret edemediği bir dağın yamaçlarındaki karda gezginim…
Taşıyorum…
Bulunduğu kara parçasına sığmayan bir okyanus gibi…
Ve yaşıyorum;
Yorulmadan, dinlenmeden, bir ışık huzmesinin hızında koşarak…
Kayıt Tarihi : 20.4.2016 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
23.12.2015 Saat 09.16
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!