Gülümse mahım Şiiri - Bayram Mecit

Zehrinle son bulan her zeval vakti,
İsterim gözüme son perde insin.
Her veda ardından zulüm bıraktı,
Ne yapsan, ne etsen, ciğerparemsin.

Ben ki yıllar yılı dövdüm dizimi
Gül-izar eyledin solan benzimi
Cennet bahçesi mi, nur denizi mi,
Dört mevsim içimde nev-beharımsın.

İncitip üzersem gel karşımda dur
Bakışın bıçaklar, gözlerin vurur
Razıyım kastına gül yüzlü gavur,
Belki de aşk değil, ecel sıramsın.

Eli ayıplama, o bunu bilmez
Kimse dudağının korunu bilmez
Sende sevilmenin zorunu bilmez,
Yad-ıma gıptasın, bana dramsın.

Hakikat yalansa, gerçekler sızı
Yine düşlerine dön rüya kızı
Ne bir seher vakti, ne tan yıldızı,
Sen benim gecemsin, benim karamsın.

Hele o beklenen sona ne desem,
Tanrıya çift borcu nasıl ödesem,
Can özüm, kalp gözüm, sana ne desem,
Karımsın, varımsın, yürek yarımsın.

Hasretin gecede düşse mahıma
Hayalin gem vurur her eyvahıma
Dinmeyen ahıma, ciğer-gahıma,
Anla ki merhemsin, en son çaremsin.