Şimdi Sırat Köprüsü’nden atlamak vardı ya…
Balıklama…
Gözlerimi kapamadan,
Utanmadan ölümsüz(!) ahlaktan,
Korkmadan yanmaya alışmaktan…
İyilerimi soyunup bir deniz kenarında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Üşüyorum insanlığımdan
bir yaz öğlesinde.
evet ama biz yinede gülmeliyiz hayata
che gibi
sevgiyle harika dizeler yav
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta