Gülümse Hayata Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Gülümse Hayata

Gel gülümse hayata mutluluk dostun olsun,
Bırak karamsarlığı, umudu al düşüne,
Kır şu makûs talihi Kötü gidiş son bulsun,
Senden çok ben muhtacım şu tatlı gülüşüne.

Akmasın gözyaşların, bak titriyor her yanım,
Ne olur gülmeye bak hadi canım, sultanım,
Sakın, sana ne deme, daha çok üzülürüm,
Üzülenle üzgünüm, çünkü ben de insanım.

Eğer sen hep gülersen, inan ki gülen benim,
Ağlayan sen değilsin, kahrından ölen benim,
Bütün gözler tek gözdür, tüm yürekler bir tane,
Gözlerin akmıyorsa, o yaşı silen benim.

Kini at yüreğinden, hoşgörü ile süsle,
Sevgiye muhtaçları sevgi selinle besle,
Muhabbet iksirini yanından eksik etme,
Doldur aşk kadehine, dünya içsin hevesle.

Mutluluk iksirimdir hayatımdan geçen gül,
Gül yüzünü görmüyor uzaklara kaçan gül,
Sevgiye gül, dosta gül, adın gül olsun senin,
Bin ab-i hayat demek yanağında açan gül.

İnsan âlemin özü, kâinat kadar kutlu,
Bir kişi üzülürse nasıl olurum mutlu?
Yaratan âlemleri insan için yaratmış,
Sevgisiz bir gelecek nasıl olur umutlu?

Kendini seven insan sever tüm insanları,
Herkesi seviyorum, bıraktım isyanları,
Sevgisiz bütün yollar ışıksız birer çukur,
Yürekten kutluyorum sevgiyle coşanları!

Mustafa Hoşoğlu
27.03.2009