Gülümse ey can! Şiiri - Selva Durmazemir

Ey can!
Yaradılan herşeyi Yaradandan ötürü seviyorsan
Kalbinde aşkı, sevgiyi, muhabbeti hissediyorsan
Böylesi güzel zînetleri taç yapıp başına takabiliyorsan
Kalplerin kapısını sevgi anahtarıyla açabiliyorsan
Demek ki Rabbin seni seviyor!
Şükret ve gülümse..

Ey can!
Gökyüzüne bakıp mavera ötesini düşleyebiliyorsan
Sonsuzluğa uzanan yolculukta sana lazım olacak sermayeni gözardı etmiyorsan
Heybeni günden güne doldurabiliyorsan
Her fırsatı ganimet olarak değerlendirebiliyorsan
Demek ki Rabbin sana lutfediyor!
Şükret ve gülümse..

Ey can!
Herşeyde bir hikmet görüyorsan
Ve hikmete râm olabiliyorsan
Sırtını biricik Vekil'e dayayabiliyorsan
Kahrın da hoş lütfun da hoş diyebiliyorsan
Demek ki Rabbin seni bırakmıyor
Şükret ve gülümse .

Ey can!
Gönül sahiline huzur vuruyorsa
Dalgalar usulca,serin serin,selametlice yanaşıyorsa
Enginlikler seni sonsuzluğa davet ediyorsa
Semtine meltem serinliğinde bir rüzgâr uğruyorsa
Demek ki Rabbin seni bunaltmıyor
Şükret ve gülümse..

Ey can!
Hayatı, iyi kötü her yönüyle göğüsleyebiliyorsan
Dua ve sabırla bunu başarabiliyorsan
Gücünü Kudreti Sonsuz Mevla'dan alıyorsan
Cesaretini iman gücüne borçluysan
Demek ki Rabbin ellerinden tutuyor
Şükret ve gülümse..

Gülümse ey can gülümse!
Hayattasın,ayaktasın,aklın başında sabahlıyorsun
Kainatın sahibiyle muhatap oluyorsun
Türlü türlü nimetlerle serfiraz kılınıyorsun
Ve insan olarak şu dünyaya birtek sen meydan okuyabiliyorsun
Ey can!Daha ne istersin ki şu yalan dünyada?
Gülümse ve koy alnını secdeye, yasla ruhunun arzu ettiği sonsuzluğa..