Güçlü olmayi ben istemedim.
Hayatimi bir duzen icinde tutmayi da.
Acidan kivraniyor olsam da dik durmayi da ben istemedim.
Üzgünken kahkahalar siralamayi da.
Düştüğümde uzanan el beklememeyi de ben istemedim aslinda
Cocukken korkunca saklanir,
Düşünce kaldirsinlar diye bekler,
Canim yaninca diz çöker,
Üzülünce aglardimda.
Ben ne ogrendiysem hayattan ogrendim diye
Atmayacagim o topu da hayata.
Ben ne ogrendi isem insanlar yuzunden ogrendim.
Simdi ne dost ariyorum ne düşman
Sadece kendi yolumda yürüyorum umursamadan.....(Carpe Diem)
Kayıt Tarihi : 3.11.2021 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!