Gülümse Çocuk Şiiri - İbrahim Eryazıcı

Dokunsana!
Dokunsana!
Hayallerinin parmak uçlarına
Kahkahaların çınlasın,
Kahkahaların çınlasın dünyanın kulaklarında
Sevinçli misin?
Yoksa,
Rüyalarla hayallerin karıştığı yerde mi?

Bak uzak kadar yakınsın kendine..
Kuşların koltuk altı kadar özgürlükleri..
Yol kadar uzun trenler vardır ya hani
Senin çocukken,
Çocukken kafasına taş attığın aptallıkların
Koyun kokulu Anadolu özlemlerin
Bir de sevinçlerinden düşen
Bir çocuk vardı ya
Nerede?
Hani ya,
Nerede şimdi?
Ne de güzel kaplamış kahkahan benliğini

Unutmak mı istersin yoksa ölmek mi?
Ölümde nereden çıktı, deme!
O zaten hep buradaydı
Beyninin çoğuna dolan
Çoğuna dolan kahkaha aslında ondandı..

Unutmak mı istersin?
Yoksa,
Yoksa,
Sen de her çocuk gibi
Her çocuk gibi gülümsemek mi ölürken?