Gülümse Şiiri - Turan Tuncer

Bu şiiri Paris'ten bir can Dost'um bana sadece incelemem ve fikrimi yazmam için gönderdi, ben çok beğendiğimi ve yayınlamasını söyledim kendisi bundan imtina edince, bende kendisinden iznini alıp onun adına sizlerin yorumlarınıza sunuyorum

GÜLÜMSE

En aşk zamanda yazıyorum sana,
Vakit yalnızlığın senli ezgisiyken
Siyah bakışlarındaki uçuruma yaslanmış,
Ülkemin en deniz çocuklarını sayıyorum.
Güneşe koşuyorlar
Yasadışı bir yağmura ıslanırken kirpikleri
Yılmadan,
Yorulmadan,
Kankızılı karanfilleri incitmeden
Ve, sevgilinin narin ellerine bırakamadan yarınlarını
Koşuyorlar.
Sonra sana böldüğüm uykuların dramında,
Yine yazamadan şiirini hayatın,
Asıyorum yüreğimi
Gözlerinin darağacına.
Şimdi bilmesende olur,
En kalabalık iklimlerde de
Sevdana mahkumum.
Daha özgür dağlara,
Deli rüzgârlara
Ölü topraklara, yangın sulara
emanet ettim
yillarin hüzününü.
Bilmesende olur,
Ağlayan haziranlarada,
Ölümede alışırım ben
Yeterki sen gülümse.
Gülümse…

03 Nisan 2006 Paris
Avasin