Ne tuhaf
Insan sevinince, hani çok sevince .
Hanı normalin dışına çıkınca biraz.
Gözleri terliyor istemeden
Ruhu bedenini ürpertiyor.
Sol yani ağrıyor
Beyni hazzın eşiklerin de geziyor.
Ağzı tatlanıyor.
Bilim buna kalbin kanı atıp toplarken süratle koştuğu olarak ifade ediyor.
Bir tuhaf
Insan sevinince
Kalbinin yerini bi daha iyi biliyor .
Bir tuhaf
Yüzüm dünyayı duymuyor.
Gözlerim yeryüzünü görmüyor.
Dünyanın evrende ki yerini hatırlayıp
Kendinin 'ne olduğunu 'ne olmadığını .
Ne kadar yer kapladığını hatırlayıp.
Sesli sessiz gülüyor.
Ne tuhaf Allah'ım 'ne tuhaf
Kalbim bu hissi tam anlamıyla seviyor.
Kayıt Tarihi : 15.4.2020 05:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir Ve ruhum da ki tınıyı sonuna kadar açmış dinlemeye tutulmuşumdur . Müzik Ve ... iyi seyahat aracı.. Ne mekan dinler 'ne zaman. Yalnızca o an ..da yaşayıp durmaya bakar . Bu dunya da sevdiğim üç şey.. Müzik, bilgi ....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!