Gülümse Şiiri - Samet Kalabak

Bazen tutsak olduğun aşktan sürgün edersin kendini, kendi içinde müebbet yersin ve kabullenirsin yenilgini. Dil'i mühürlenmiş sevdaların vardır, işte bu da onlardan biridir. İsyan edersin, ama konuşamazsın... Susarsın... Sadece susarsın… Çünkü hepimiz muhteşem bir döngü içerisinde seyirciyiz hayata, sadece o döngü içerisinde sevdiklerimiz yer değiştiriyor ve bize düşen, gelen gideni, bazen hüzünle, bazen tebessümle seyretmek. Ve her yolunda gitmeyen beraberlikler yolumuzdan edemez bizi, gidenin ardından hayat her şeye rağmen gülümseyerek devam ediyor…

Ne yaparsan yap çabaların sürekli boşa gider. Ne zamanı yenebilirsin, ne de sevdanı. Unutma, her kabulleniş bir yenilgidir. Ve hatırla, her vazgeçiş bir özgürlüktür... Eğer giden gittiyse; önce kabullenmeyi, sonra vazgeçmeyi bileceksin. Çünkü her dert esaretin bedelidir. En ağır yük derdini taşımaktır, derdine kölelik etme… Uzaklaş dertlerinden ve yalnızlığında özgürlüğü yaşa. Ten inzivaya çekilirken doğru yolda ilerler. Ruh ise dinlenirken uzaklaşır tüm kötülüklerden. Herkeslerden uzaklarda, kendi kabuğunda, gözlerdeki bakış aramaz bile gidenin yokluğunu. Başa dönersin ve bir başka huzur yaşarsın.

İkinci bir şansı vererek, ikinci bir hayat kur kendine. Mesela pencereni aç, ondan kalan fotoğrafları uçak yapıp savur pencerenden dışarıya, çocuklar bulsunlar, yüzüne bıyık yapsın gülsünler, sen de onlara gül… O’ndan gelen hediyeleri sokaktaki çocuklara ver, o’na dair her ne varsa her şeyi unut…
Her kabulleniş bir yenilgidir. Her vazgeçiş bir özgürlüktür... Eğer giden gittiyse; önce kabullenmeyi, sonra vazgeçmeyi bileceksin. Çünkü her dert esaretin bedelidir.
Küsme hayata, gülümse… 

SAMET KALABAK