Gülümse Şiiri - Kervan56

Bir çocukluk gülmelerimi özlerim,birde seni Büyüklerin,ciddileşip sustuğu anda Neşe rüzgarı gıdıklardı da bizi Ciddiyetin ortasında tutmak, ne de zordu seni Ateş basan genç beden, sıktıkça terleyen ben Yaş belki On, belki de On buçuk Gel de dayan, gülersen terbiyesizsin,tutarsan facia Hey çocukluk gülmeleri, ne kadar da edepsiz ve zamansız Bir o kadar da masum, hesapsız ve çıkarsız Ne tatlıdır ki, bal ondan acı Ne sıcaktır ki, yakar eritir insanı Şimdiler da öyle mi dostum Gülmeler hesaplı ve zamanlı Hem çıkarcı oluyor hem de şeytansı Ben, bir ana gülümsemesini özlerim Parlayan ışıltılı gözlerle yayılan bir rayiha Bilmem ki birde öper mi beni Sıcak, tatlı mest eden sanki ilahi Sevenin gülüşü güzeldir dostum, bir o samimi Bir de gencin gülüşünü severim ki Kendine güvenen, cesur, nurlu yüzünde Gülümsemesi meydan okuma,Canı Rehine Bir de vurulunca Şahadet çiçeği açan yüzünde Bir tebessüm ki, sanırsın temaşa-i ilahi Gülmemiz gerek dostum, taki kelebekler su içsin gamzelerimizde Ağlayan yetimler sussun Adalet, güler yüzlüdür dostum Gülmek fedakarlık,sevgidir Gül dostum, canız, toprağız, hepimiz insanız Gülmek ilahi bir nağme Yüzünden eksik olmasın dostum…. KERVAN56 / PERVARİ